DE YZEREN HOND

André van der Hout (2000)

Zie je, zo’n dennenboom ben ik nou ook net
Zo’n boom is héél hoog en héél eenzaam, nou, dat ben ik ook
Zo’n boom kijkt, net als ik, alleen maar omhoog, naar de hemel
en wat er aan zijn voet gebeurt, dat ziet hij niet
en dat wil hij ook niet zien.

 

Op de dag dat ze de kabeljouw aten, is Teerwaters moeder plotseling verdwenen. Jaren later gaat hij naar haar op zoek. Terwijl de trein voortdavert reconstrueert Teerwater het verleden. Een bang kind tussen twee zwijgzame ouders en een hond. Van zijn vader Vlasboer lijkt het wel of alleen de woedeaanvallen zijn overgebleven en de loopgraaf om het huis. Over zijn moeder Ella blijven de vragen hem kwellen. Sinds ze is verdwenen, is zijn leven nooit meer geworden wat het was. Hij mist haar muziek, de hakkelende wals die ze speelde op het harmonium, de geur van het kaarsje dat ze brandde bij het kleine huisaltaar.

 

Het is maar goed dat hij beschermd wordt door een koor van Hemelse Engelen, want zelf heeft Teerwater zijn ziel maar op een heel klein kiertje open staan voor de werkelijkheid om hem heen. Scherp zijn de beelden die van buiten naar binnen komen allerminst. Teerwater bezit het zonderlinge vermogen de andere kant op te kijken wanneer belangwekkende zaken zich voordoen. Om niet te luisteren als er geluisterd moet worden.

Nadat hij door de steward uit de trein gezet is ontmoet Teerwater de man in het bruine pak. Gedurende zijn reis zal hij deze Prediker nog herhaaldelijk tegenkomen in verschillende gedaanten. De handelsreiziger in religie, die hem overigens sterk aan Rolfie, de boerderijhond doet denken, knipt zijn haar en scheert zijn baard, als een boer een lam. Eindelijk heeft Teerwater iemand gevonden die orde schept in zijn chaotische waarnemingen.

 

UIPUILENDE OGEN

 

BIERFLESSENGROEN

 

ALMANAK

 

MUUR MUUR

 

DE KERKTOREN VAN P

 

DORPSBOOM

 

GRIJPSTUIVERS

 

ROLFIE

 

DE ZON

 

VLEERMUIS

 

BIGGENFARANDOLE

 

 

 

Lees hier meer van De Kift